De vierde week is begonnen!

Hoi hoi vanuit een heel zonnig Florida! Wow, wat gaat de tijd alweer snel! We hebben een heerlijke week vol met zon achter de rug. We zijn ook al wat verkleurd (en verbrand). We hebben de afgelopen weken weer heel wat beleefd. Zo hebben we onder anderen een wat stressvolle Sue meegemaakt, hebben we wilde zeekoeien gezien en zijn we van de cabin naar het huis verhuisd!

Twee dagen terug, 31 januari, besloten we naar de film te gaan. The boy next door werd het. Gezien we een uur te vroeg waren zijn we maar eens even wat winkels gaan bekijken en konden we het niet laten om beide een nieuwe tas te kopen (die paste in eerste instantie niet meer in onze koffer..). Helemaal blij met onze nieuwe tas, liepen we de bioscoop binnen. Geen idee welke kant we op moesten, maar uiteindelijk de goede zaal gevonden. De film begon erg leuk en romantisch. Tot de schrikmomenten komen. Naast mij, zat Sophie gewoon te lachen, en ik zat natuurlijk met mijn handen voor m’n ogen.. Nadat de film was afgelopen wachtte Jim ons op voor de bioscoop. Samen met hem liepen we naar het restaurant tegenover de bioscoop, waar Sue al op ons zat te wachten. Er stond heerlijk brood met olie voor ons klaar, en we besloten pizza te bestellen. We hebben heerlijk gegeten en gelachen, na een leuke maar enge film haha.

Vorige week besloot Jim ons zijn oude kampeerplekje te laten zien. Hij kampeerde daar een aantal jaar terug vaker, om dan met zijn kano de rivier op te gaan. De rivier die we daarna te zien kregen was echt mooi! Het leek wel een soort jungle. Jim reageerde verbaasd want hij had niet verwacht zo dichtbij de ‘manatees’ (zeekoeien) te zien. Het waren echt mooie dieren, zo in het wild vond ik. Binnenkort, als het water wat opgewarmd is, nemen we hun kano’s mee naartoe en gaan we zelf een tochtje maken!

Zondag 25 januari kregen we te horen dat we zouden verhuizen! We zouden een eigen ‘kleine’ kamer krijgen. Ik ben er onderhand wel achter gekomen dat klein in Amerika, gewoon onwijs groot is.. Maandag hebben we het huisje schoongemaakt, maar dit was helaas niet goed gedaan volgens Sue, ondanks dat we ons best hadden gedaan. Uiteindelijk snapten we haar gespannen reactie wel, want de gasten kwamen al om 3 uur en ze betaalden we erg veel per nacht! Opnieuw aan de schoonmaak dus! Nadat de gasten gesetteld waren, hebben we zelf onze kamer verder ingericht. Een paar dagen terug hebben we zelfs van Sue een soort klein keukentje gekregen. We hebben hem die avond gelijk geprobeerd in elkaar te zetten! Natuurlijk hadden we weer pech met het laatste laadje, waar de lijm niet goed meer van was. En dus viel simpelweg het hele laadje uit elkaar.. Goed bezig dus! Ook had ze nog een oud tafeltje met wat stoelen in de garage staan, en samen hebben we die naar boven getild. Uiteindelijk hebben we een soort eigen appartementje boven hun garage.

Onze eerst gasten kwamen de maandag dat wij verhuisd waren! Een beetje onwennig in het begin wat mij betreft. Sue nam ze diezelfde dag mee op een 90-minute ride. En de volgende dag zouden we met de 2 gasten en Sue zelf mee gaan op een full day ride! Zo gezegd, zo gedaan. En zo vertrokken we dinsdagochtend dus om 11 uur met de paarden richting de grotten in het Withlacoochee bos. Nadat we allemaal waren afgestegen, en de grotten hadden bekeken, klommen we snel weer op onze paarden om onze weg te vervolgen naar Tillis Hill. Onderweg wilden we graag een galopje proberen, maar dat vond onze vrouwelijke gast geen goed plan. De man wilde echter wel graag, dus lieten we hem voorop gaan, met daarna Sue die onze paarden en mevrouw een beetje achterhield. Sophie en ik galoppeerden rustig een stukje, tot de vrouw begon te gillen en zich vastklemde aan haar paard. Gracie (haar paard) begon aan een galop omdat haar dat (onbedoeld) gevraagd werd. Sue draaide zich zuchtend naar ons om, zo van: ‘daar gaan we weer’. We hebben, nadat we weer compleet waren, onze weg vervolgd naar Tillis Hill. Toen we daar aankwamen, stond Jim al vrolijk te wachten en hielpen we hem een beetje met de tafel dekken. ’s Ochtends hadden we al een broodje of een wrap moeten bestellen zodat Jim die kon halen. Nadat de tafel was gedekt begonnen we allen aan ons broodje, en konden Sophie en ik heerlijk genieten van onze ‘vegetarische’ eiersalade wrap. Eenmaal terug op stal (rond 6 uur), hebben we de paarden fijn afgespoeld en ze weer klaargemaakt voor de nacht!

4 Februari gaan we met Jim naar St. Petersburg! In de planning stond een lekker dagje strand, maar helaas staat het weer daar nog niet naar.. Op naar een dagje shoppen dus!