De eerste paar dagen
Blijf op de hoogte en volg Sophie & Ilja
13 Januari 2015 | Verenigde Staten, Inverness
Zo, de eerste 4 dagen in Inverness zitten er al bijna op! We hebben een 11 uur lange vlucht achter de rug, zonder ook maar 1 paniek-aanval te krijgen! Wat waren wij trots op onszelf, zeg! Ilja kreeg daarentegen wel enorm de slappe lach tijdens het opstijgen. Waarom? Géén idee, waarschijnlijk de zenuwen, maar het was genoeg om ons beiden af te leiden! Nadat we geland waren, en twee uur lang bij de douane doodsangsten hebben uitgestaan omdat we om de een of andere reden verdacht waren, ontmoetten we Jim, die samen met Susanne de Lady Hawk Farm heeft. Een hele aardige man, en gelukkig was hij niet boos dat we hem zo lang (onbedoeld natuurlijk) hadden laten wachten. We waren kapot op, en liepen na een rit van zo'n twee uur vol met nieuwe indrukken (palmbomen, enorme snelwegen, enz) samen met Jim de Publix in, een grote grocery store. We kochten wat te eten en drinken, en reden naar ons nieuwe huis: de Lady Hawk Farm! Gelegen in een enorm bos, wat alleen maar droogte uitstraalt (gelukkig maar, hierdoor zijn er geen beren of slangen. Die hebben water nodig.) en in een prachtige groene vallei ligt. Op de farm kun je vakanties houden en zogenaamde 'trail rides' boeken. Een buitenrit door de bossen dus. We werden vervolgens voorgesteld aan Susanne, Jim's vrouw en mede-eigenaresse van de farm. Ook waren er twee vriendinnen van het stel aanwezig. We zouden met hen onze cabin voor twee nachtjes delen. Ontzettende lieve en gezellige vrouwen, die ons helemaal op ons gemak lieten voelen. Ook gingen we de paarden ontmoeten, 10 stuks die allemaal verschillen. Gauw gingen we slapen, we waren gewoon misselijk van de vermoeidheid.
De volgende dag werden we om half 9 opgetrommeld om de paarden te voeren, en stallen te mesten; een dagelijks ritueel. Susanne legde ons duidelijk uit hoe ze alles wou hebben, en we gingen aan de slag. We leerden hoe we western zadels op moesten leggen, hoofdstellen om moesten doen, en waar we van alles konden vinden. We maakten de paarden klaar voor een trail ride. Die dag herhaalden we dit nog twee keer, voor twee andere ritten. We keken vol bewondering hoe Susanne dit volhield. 3 ritten op een dag leek ons absoluut uitputtend. We aten met z'n allen avondeten en weer doken wij als eerste ons bed in. "Yeah, no, it's the jetlag. We're very tired, so tired." Dat konden we nog net uitbrengen voor we van vermoeidheid van alle nieuwe indrukken bijna letterlijk ons bed invielen.
De derde dag op de ranch herhaalden we het mesten, eten geven, en zadelen voor een rit voor een meisje die haar 8ste verjaardag op een pony wilde doorbrengen. Samen met haar moeder en Susanne gingen ze op pad. Wij kregen ondertussen een heerlijke lunch voorgeschoteld, waarna we ons, en onze paarden klaarmaakten voor onze eerste eigen trail ride. Ik zou zelf op Magic gaan, een quarterhorse, en Ilja ging op Dallas, een wit schimmeltje met pit. We gingen samen met Susanne en haar twee vriendinnen mee. We hadden enorm veel lol met z'n allen, en galoppeerden lekker veel! En ook heel hard, trouwens. Zo hard dat mijn eigen pet en die van ilja af vlogen. Wat mij vooral opviel aan het bos was hoe veel het op elkaar leek. Er leek geen einde aan te komen, en alle bomen en planten waren hetzelfde. Wat Ilja het meest opviel aan het bos was hoe dor en droog het was. Onze bossen zijn natuurlijk heel anders. We vonden het allebei wel heel mooi! Je kon de coyote voetjes zien, en ook sporen van reeën. De tijd ging vliegensvlug voorbij, en we waren alweer thuis. Ilja en ik spoelden de paarden af, en gaven ze een sopje. Vervolgens werden we weer volgestopt met allemaal lekkere vegetarische dingen. "We like to eat, girls!" Ha, alsof we dat nog niet hadden gemerkt. Na de hapjes vertrokken de vriendinnen weer richting huis. We hadden het rijk voor ons alleen! Yes! Feest! Zuipen! .... Nee hoor, wij twee saaie mutsen lagen om half 9 al lekker in ons bedje.
De vierde dag, deze dag dus, stonden er geen ritten gepland. En dat was maar goed ook, want wat viel er een regen! We zijn ook voor het eerst naar de Walmart gegaan, wat ongeveer met de Makro te vergelijken valt. Alleen is het nog enormer en spot je heel wat rare mensen... (Lees: Ilja. Haha, grapje hoor.) We sloegen weer eten en drinken in en keken onze ogen uit naar al die dingen die ze daar verkopen. Van Disney pyjama'tjes, naar enorme Kajakken. Heel apart om te zien. We reden samen met Susanne weer naar huis om te zien dat het nog harder was gaan regenen. We gingen vlug de stallen mesten en brachten de middag door met zadels oliën, wat ervoor zorgde dat Ilja helemaal in d'r element zat.
En nu hebben we net onze buik vol met zelfgemaakte noodles. De eerste was zit erin, en we hebben de vaatwasser ingeruimd. Nou, zijn wij volwassen of zijn wij volwassen?!
Overall hebben we al een geweldige tijd. Een heerlijk warme zon schijnt over Inverness (nou ja, vandaag dan niet zo..) en wij zijn constant met paarden bezig. Het spreken van de Engelse taal gaat ook al prima, en gelukkig kunnen we goed met Susanne en Jim opschieten! Zaterdag gaan we naar de rodeo, om eens lekker wat cultuur (en stierenlucht) op te snuiven! Dat komt vast helemaal goed!
De volgende dag werden we om half 9 opgetrommeld om de paarden te voeren, en stallen te mesten; een dagelijks ritueel. Susanne legde ons duidelijk uit hoe ze alles wou hebben, en we gingen aan de slag. We leerden hoe we western zadels op moesten leggen, hoofdstellen om moesten doen, en waar we van alles konden vinden. We maakten de paarden klaar voor een trail ride. Die dag herhaalden we dit nog twee keer, voor twee andere ritten. We keken vol bewondering hoe Susanne dit volhield. 3 ritten op een dag leek ons absoluut uitputtend. We aten met z'n allen avondeten en weer doken wij als eerste ons bed in. "Yeah, no, it's the jetlag. We're very tired, so tired." Dat konden we nog net uitbrengen voor we van vermoeidheid van alle nieuwe indrukken bijna letterlijk ons bed invielen.
De derde dag op de ranch herhaalden we het mesten, eten geven, en zadelen voor een rit voor een meisje die haar 8ste verjaardag op een pony wilde doorbrengen. Samen met haar moeder en Susanne gingen ze op pad. Wij kregen ondertussen een heerlijke lunch voorgeschoteld, waarna we ons, en onze paarden klaarmaakten voor onze eerste eigen trail ride. Ik zou zelf op Magic gaan, een quarterhorse, en Ilja ging op Dallas, een wit schimmeltje met pit. We gingen samen met Susanne en haar twee vriendinnen mee. We hadden enorm veel lol met z'n allen, en galoppeerden lekker veel! En ook heel hard, trouwens. Zo hard dat mijn eigen pet en die van ilja af vlogen. Wat mij vooral opviel aan het bos was hoe veel het op elkaar leek. Er leek geen einde aan te komen, en alle bomen en planten waren hetzelfde. Wat Ilja het meest opviel aan het bos was hoe dor en droog het was. Onze bossen zijn natuurlijk heel anders. We vonden het allebei wel heel mooi! Je kon de coyote voetjes zien, en ook sporen van reeën. De tijd ging vliegensvlug voorbij, en we waren alweer thuis. Ilja en ik spoelden de paarden af, en gaven ze een sopje. Vervolgens werden we weer volgestopt met allemaal lekkere vegetarische dingen. "We like to eat, girls!" Ha, alsof we dat nog niet hadden gemerkt. Na de hapjes vertrokken de vriendinnen weer richting huis. We hadden het rijk voor ons alleen! Yes! Feest! Zuipen! .... Nee hoor, wij twee saaie mutsen lagen om half 9 al lekker in ons bedje.
De vierde dag, deze dag dus, stonden er geen ritten gepland. En dat was maar goed ook, want wat viel er een regen! We zijn ook voor het eerst naar de Walmart gegaan, wat ongeveer met de Makro te vergelijken valt. Alleen is het nog enormer en spot je heel wat rare mensen... (Lees: Ilja. Haha, grapje hoor.) We sloegen weer eten en drinken in en keken onze ogen uit naar al die dingen die ze daar verkopen. Van Disney pyjama'tjes, naar enorme Kajakken. Heel apart om te zien. We reden samen met Susanne weer naar huis om te zien dat het nog harder was gaan regenen. We gingen vlug de stallen mesten en brachten de middag door met zadels oliën, wat ervoor zorgde dat Ilja helemaal in d'r element zat.
En nu hebben we net onze buik vol met zelfgemaakte noodles. De eerste was zit erin, en we hebben de vaatwasser ingeruimd. Nou, zijn wij volwassen of zijn wij volwassen?!
Overall hebben we al een geweldige tijd. Een heerlijk warme zon schijnt over Inverness (nou ja, vandaag dan niet zo..) en wij zijn constant met paarden bezig. Het spreken van de Engelse taal gaat ook al prima, en gelukkig kunnen we goed met Susanne en Jim opschieten! Zaterdag gaan we naar de rodeo, om eens lekker wat cultuur (en stierenlucht) op te snuiven! Dat komt vast helemaal goed!
-
13 Januari 2015 - 07:36
Julika:
Wat leuk om te lezen, dames! En wat fijn dat jullie het zo goed getroffen hebben daar. Veel plezier met de rodeo en groetjes uit een - nog steeds - stormachtig Duiven! -
13 Januari 2015 - 09:13
Henriëtte Hansma:
Ha Sooph en Ilja,
Dat klinkt allemaal geweldig - en wat fijn dat ik speciaal om jullie te volgen Facebook heb aangemaakt... ;-)
Geniet er van meiden, super dat het zo begonnen is! -
13 Januari 2015 - 09:29
Robert-Jan:
Wat een gave ervaringen! Nu al. Gewoon jaloersmakend! Veel plezier, meiden. -
13 Januari 2015 - 10:11
Robert-Jan:
O ja, dames... Vergeten jullie niet om de was er ook weer uit te halen :).. -
13 Januari 2015 - 14:57
Annemarie Smith:
Goed te lezen dat het daar zo mooi is en dat jullie zo veel nieuwe dingen zien en meemaken. Hier regent het veel en ik heb net iets te lang bij de kapper gezeten. Wel stoer zegt ze dan, terwijl ik hier helemaal niet van die stoere dingen doe. Beetje met Jolien door het bos lopen en verder... Fijn die mooie verhalen, ik hoop dat je blijft schrijven.
Groetjes Annemarie -
14 Januari 2015 - 08:48
Jeannette:
Hallo dames, wat is dit genieten.....hier vanuit het natte Nederland jullie zonnige leuke verhalen lezen. Waar ik stiekem nog wel op zit te wachten zijn foto's en filmpjes ;-)
Maar die zullen vast nog wel komen :-)
Kijk al weer uit naar jullie volgende verslag.....heel veel plezier en geniet er van!
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
